Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р [С] Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
сілкілеу
1. Қағып-соғу; жұлқылау. Сапар Құлтайдың қолын жібермей, біраз сілкілеп тұрды (Шамкенов). 2. ауыс. Кемшілігін бетіне басып сөгіп алу, ұрсу. Бұл жігітті біраз сілкілеп талқылап алу керек (Досанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сілкілеу


будет выглядеть так: Что такое сілкілеу