Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
табан
I1. Аяқтың жер басатын жалпақ жері. Адамның табаны, түйенің табаны. 2. Аяқ киімнің т.б. заттың жерге тиіп тұратын астыңғы, төменгі жағы. Шананың табаны, трактордың табаны. 4. Өзеннің, өзектің, сайдың су ағатын төменгі етегі, арнасы. Өзеннің табаны, сайдың табаны. Табан ақы [еті], маңдай тері – жан қинап істеген адал еңбек. Табан астында – кенеттен, күтпеген жерден; тез, жылдам. Табан аузында – қолма-қол, кідіріссіз, бөгелместен. Табан елі – табан қалыңдығындай семіз, майлы қазы. Табан жазбай – тапжылмай, тырп етпей. Табан тіреді – а) бір жерге келіп жайғасты, орнықты; ә) бір тоқтамға келді; тиянақ етті. Табан тіресті – бетінен қайтпады, беріспеді. Табаны жерге тимеді – а) құстай ұшты, зымырады, зулады; ә) әлпештелді, бұла болып өсті. Табаны күректей – бақандай, табандатқан. Табанын алдырды – табаны қалдырап ойылып қалды. Табанынан жарылған – ағып тұрған су жорға. Табанынан тік тұрды – аянбай қызмет етті. Табанына салды – а) жауын жеңіп, бас игізді, дегеніне көндірді; ә) қорлады, азаптады. Табанын жалады – а) құлдық ұрып жалынып-жалпайды; ә) жағымпазданды, жарамсақтанды. Табанының бүрі (табанында бұдыр) жоқ – тұрақсыз, жалтақ. Табаны тасқа тиді – өмір тауқыметін тартты – қажыды
II
Каспий, Азов теңізінде болатын, жалпақ денелі, кәсіптік маңызы бар балық
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: табан


будет выглядеть так: Что такое табан