Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
табандау
I1. Табан тіреп қозғалмау, сіресу. Қойлар ұйлығып, табандап тұрып қалды (Оразалин). 2. Бар күшімен жұлқу. Табандап тартты (Лен.жас). 3. ауыс. Қасарысып көнбеу. Табандап отырып алудың ретін таппады (О.Сәрсенбаев)
II
Табаны тозған аяқ киімге резинка, киіз т.б. заттардан қосымша табан салу, тас ұлтан қағу. Табандаған пима берді (Иманбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: табандау


будет выглядеть так: Что такое табандау