Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С [Т] У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
табыну
1. Діндар адамның құдайға, табиғат құбылысына құлшылық етуі, сиынуы. Отқа табыну, бұтқа табыну. 2. ауыс. Бас ию, құрмет тұту, бағыну. Тәңірім деп малы барға табынбаймын (Саин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: табыну


будет выглядеть так: Что такое табыну