Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С [Т] У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
тақыр
геогр. 1. Ешбір өсімдік өспейтін, шөпсіз қуқыл жер. Тақырға не шығушы еді (Рахимов). 2. Шөбі қурап қалған, тапталған тегіс жер. Төбе басы тақыр (Саин). 3. Тықыр, жалтыр. Тақыр кілем, тақыр бас. Тақырға отырғызды – жер соқтырды, алдап кетті. Тақыр кедей – түгі жоқ, нағыз кедей
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тақыр


будет выглядеть так: Что такое тақыр