Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
талапай
1. Шашылып қалған нәрсені таласа-тармаса жинап алу әрекеті. Кірпішін талапайға түсіретін шығар (Сейдімбеков). 2. Талан-тараж, тонаушылық. Арыс бойындағы ауыл талапайға ұшырай бастады (Кекілбаев). Талапайға салды [түсті] – көрінгеннің қолында, талауында кетті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: талапай


будет выглядеть так: Что такое талапай