тамыр
I1. Өсімдіктің су мен қоректік затты жеткізіп тұратын, түбі, тарамы. Шошқа шөптің тамырын жейді (Бақбергенов). 2. Қан жүретін жол. Ноғайқұловтың тамырын медсестра таба алмай әлек (Әлімқұлов). 3. ауыс. Себеп, түбір, негіз. Осы достың тамыры ертеден басталады (М.Ғабдуллин). Тамыр жайды – кең қанат жайды, өріс алды. Тамырына балта шапты – түп тамырымен құртты, жойды. Тамырын басты (ұстады) – сыр тартты, ыңғайын байқады
II
Алыс-беріс жасап жүретін дос-жар, көңілдес, сыбайлас. Мына тұрған Жекекөлде тамырым бар (Шәймерденов)