Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тану
IАйтқан сөзінде тұрмау, жалтару, мойындамау, тайсалу. Тергеу кезіндегі сөзінен сотта танып кетті (Ауызекі)
II
1. Ұмытып қалмай еске тусіру, айнытпай тап басып білу. Жамиланы таныды, даусын таныды. 2. Бір нәрсенің мәнін айыра білу, сезу, байқау. Ер сүрінбей ел танымас (Мақал)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тану


будет выглядеть так: Что такое тану