Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
таңба
1. Белгі, ен, мөр. Аттың санындағы таңба, әріп таңбасы, қол таңбасы. 2. ауыс. Қаяу, дақ, кек. Ауыр бейнет өз таңбасын қалдырған (Әлішев). Тайға таңба басқандай – ап-айқын, айдай анық
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: таңба


будет выглядеть так: Что такое таңба