Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тап
IТуыстық, нәсілдік, кәсіптік жөнімен оқшауланған белгілі бір топ. Татар ма, орыс па, қай тапқа жатары белгісіз бір бала жігіт (Мағауин)
II
тар. Өндірістің тарихи бір системасында алатын орны мен өндіріс құрал-жабдығының қатынасына, қоғамдық жолмен ұйымдастырылған еңбек өнімінің үлес мөлшері мен оны алу әдісіне қарай ажыратылатын адамдардың үлкен тобы. Жұмысшы табы, қанаушы тап, үстем тап
III
Бір заттың екінші бір затқа тусірген таңбасы, ізі, дағы. Қамшы табы, тырнақ табы
IV
Шоқтың қоламтасынан қалған жылы леп, қызу. Оттың табы
V
Дәл, нақ, нағыз. Тап ортасы (өзі, сол куні). Тап басты – дәл үстінен, ойлаған жерден шықты
VI
тап берді
– Бас салғысы келіп ұмтылды
VII
тап болды
– Жоқ жерде кездесті, душар болды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тап


будет выглядеть так: Что такое тап