Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С [Т] У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
таптау
1. Табанымен басу, жаншу. Сиыр кіріп, жоңышқаны таптап кетіпті (Нұрмағанбетов). 2. Темірді ұрып жұқарту, өткірлеу. Балтаны таптады, қылышты таптады. 3. ауыс. Қиратып бүлдіру, жанышып жоқ қылу. Басқыншылар осы бақытты өмірімізді жойғысы, таптағысы келді (С.Мұқанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: таптау


будет выглядеть так: Что такое таптау