Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тарту
I1. Затты өзіне қарай сүйреу, жылжыту. Арқанның бір ұшын өзіне қарай тарта берді (Есенберлин). 2. Тасу, жеткізу. Алыс жолға түйемен жүк тартқанда (Айтыс). 3. Орау, байлау, шанду. Орамал тартқандар арасынан Бәтиді көре алмады (К.Оразалин). 4. Керу, ұстау. Темір арқанмен тартып тастаған, темір труба тұр (Ғ.Мұстафин). 5. Сорды, жұтты, ішіне алды. Темекі тартты, ылғал тартты. 6. Музыкалық күй аспабында ойнау, шерту. Домбыра тартты, сырнай тартты. 7. Туыс адамдардың түр-кескін, мінез-құлық жағынан ұқсауы, үйлес келуі. Әкеңе аумай тартқан екенсің (Адамбеков). 8. ( Қонаққа тартпақшы болған алғашқы сыйлығы (Ә.Сәрсенбаев). 9. ауыс. Адамды қызықтыру, ынтықтыру, көңілін аудару. Онда адамды өзіне тартатын сүйкімділік бар (Иманжанов). 10. ауыс. Ұн қылу, үгу, майдалау. Құмаршық дәнін диірменге тартады (Ә.Сәрсенбаев). 11. ауыс. Заттың салмағын анықтау, кіреге салу, өлшеу. Таразыға тартты. 12. ауыс. Бірден жүріп кету, жөнелу. Ұрыстан алып шығысымен баласы Қасым ханға бірден тартқан (Есенберлин). Тарт қолыңды – тыйыл, тоқтал! Тарт тіліңді – сөйлеме, қысқарт! Тартып алды – бір нәрсені күш қолданып зорлықпен алды. Тартып жіберді – ұрып жіберді, салып қалды
II
Біреуге арнап берілетін сый-сияпат, бағалы зат, сыйлық. Тарту апарды, коллектив тартуы. Тарту тартты – сый берді, сый-сияпат көрсетті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тарту


будет выглядеть так: Что такое тарту