Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С [Т] У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
тастау
1. Затты, нәрсені белгілі бір жерге қоя салу, түсіру, құлату. Бар затты оның алдына тастай салды ("Қаз. әдеб. "). 2. Бір нәрсені я біреуді қалдырып кету, ілестірмеу. Екі қызын тастап кетіпті (Жойқынбеков). // Ажырасу, айырылысу. Ол да бұрынғы әйелін төрт баламен тастаған (Қабышев). 3. ауыс. Ұмыту, тыйылу. Еркелікті таста , азамат болдың ("Соц. Қаз.")
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тастау


будет выглядеть так: Что такое тастау