Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тәңір
діни. 1. Құдай, алла-тағала, құдірет. Жақсылығыңыз тәңірден қайтсын (Жұмалиев). 2. Құдіретті күш иесі, пір. Сұлулық тәңірі, су тәңірі. Тәңір алғыр (алсын) – а) құры, жоғал; ә) бәтшағар, жолың болмағыр. Тәңір атқан – көк соққан, оңбаған. Тәңір атқыр – құдай ұрғыр, көк соққыр. Тәңір жазса – құдай бұйыртса, дәм тартса. Тәңір жарылқасын (алғ.) – құдай оңдасын, жаманшылық көрмесін
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тәңір


будет выглядеть так: Что такое тәңір