Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тәртіп
1. Белгілі бір қоғам мүшелеріне ортақ, орындалуы міндетті ереже, заң. Еңбек тәртібі, әскери тәртіп. 2. Бір нәрсенің реті, жөн-жобасы. Пәтер айырбастау тәртібі, алфавит тәртібі. 3. Жеке адамның мінез-құлқы. Тәртібін жиналыста қарайтын болды. Тәртіп бұзды – белгіленген ережені сақтамады, заңды орындамады. Тәртіпке түсті (келді) – жөнге тусті, реттелді. Тәртіп орнатты – тәртіпсіздікті жөнге түсірді, ретке келтірді. Тәртіп сақтады – әдепті болды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тәртіп


будет выглядеть так: Что такое тәртіп