Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тербеу
1. Шайқау, қозғау, ырғау. Толқын тербеп тұрған қайығын құраққа байлап жатты (Молдағалиев). 2. ауыс. Сезімге қозғау салу, әсер ету, тебіренту. Көңілді тербеп қал әнмен (Айбергенов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тербеу


будет выглядеть так: Что такое тербеу