теріс
1. Дұрыс емес; қате; бұрыс. Өз пікірін теріске шығарғысы келді (Жақсыбаев). 2. Кері, керісінше, қарама-қарсы. Қара суды теріс ағызды. Теріс айналды – қарсы болды. Теріс бата (көне.) – қолды теріс қаратып айтылатын қарғыс, лағнет. Теріс жол – бұрыс іс-әрекет, қате бағыт. Теріс көрмеді – дұрыс деп тапты, ұнатты. Теріс қақпай – бұрмалап, бүлдіріп айтатын сөз. Теріс қарады – а) ұнатпады, жек көрді, жаратпады; ә) бетін бұрып сырт айналды, сыртын берді