Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тозақ
1. Діни наным бойынша адамдарды әр алуан күнәсы үшін о дүниеде азаптап қинайтын жер, жанып тұрған от, тамұқ. Тозақ отына кіріп бара жатқандай болды (Тілегенов). 2. ауыс. Азап, қиянат. Ел басына шын тозақ енді орнады (Есенберлин). Тозақтан құт-қарды – бейнеттен, қиыншылықтан азат етті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тозақ


будет выглядеть так: Что такое тозақ