тоқпақ
1. Бір нәрсені жерге ұрып қағатын жуантық келген кеспелтек қолағаш. Қайың тоқпақты қолына алып қазықты қатайтып қақты (Жұмаділдин). 2. ауыс. Соққы, жаза, теперіш. Балалар үйіне келгелі біраз тоқпақты көрді де (Жүнісова). Тоқпақ жал [жалды] – қалыңдау келген қою, ұзын жал. Тоқпақ жеді – соққы көрді, таяқ жеді