тоқу
I1. Әр түрлі жіпті арлы-берлі, айқұш-ұйқыш шалып, өріп, өрнек не қол арқылы мата, кілем, алаша сияқты заттарды жасау, дайындау. Ондық шамның сәулесімен шәлі тоқып отыр екен (М.Жұмағұлов). 2. ауыс. Жете түсініп ұғып алу, үйрену, меңгеру. Оқыған емес, тоқыған озады (Күмісбаев)
II
Көліктің арқасына тоқым салу, жабу. Атына тоқымды тоқи сала мініп алды. Жауырды жаба тоқыды – шындықты бүркеді, жасырды, сыр бермеді