Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С [Т] У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
тоң
1. Жер қыртысының суықтан тоң боп қатып қалған топырақ қабаты. Асты кедір-бұдыр мұз немесе тоң (Мағауин). 2. ауыс. Көңілде тас боп қатып қалған қаяу. Көңілдегі тоң жібіді. Тоң май – ерітіп қатырылған іш май. Тоң мойын [мінез] – ырыққа көнбейтін бір бет, қыңыр
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тоң


будет выглядеть так: Что такое тоң