Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ту
IЖеке бір мемлекетке, топқа арналып, белгілі бір түсті матадан жасалған ұзын сапты жалау. Ту көтерген ел көрдім (Жамбыл). Ту байлады [тікті, көтерді] – халықтың басын қосып, ерлікке шақырды
II
1. Бір не бірнеше жыл тумай қалған қысыр (мал). Ту сиыр (бие, қой). // Бала таппаған, бедеу (әйел). Ту қатын. 2. ауыс. Әлі игерілмеген, тың жатқан. Ту жер (көде)
III
Уақыт немесе ара қашықтығын білдіретін сілтеу. Ту алыстағы ауыл, ту баста
IV
Таңданғанды, өкінгенді, кейігенді білдіретін көңіл-күй одағайы. Ту, әттегене-ай!
V
ту сырты
– Адамның, үйдің т.б. сырт жағы, арқа тұсы
IЖеке бір мемлекетке, топқа арналып, белгілі бір түсті матадан жасалған ұзын сапты жалау. Ту көтерген ел көрдім (Жамбыл). Ту байлады [тікті, көтерді] – халықтың басын қосып, ерлікке шақырды
II
1. Бір не бірнеше жыл тумай қалған қысыр (мал). Ту сиыр (бие, қой). // Бала таппаған, бедеу (әйел). Ту қатын. 2. ауыс. Әлі игерілмеген, тың жатқан. Ту жер (көде)
III
Уақыт немесе ара қашықтығын білдіретін сілтеу. Ту алыстағы ауыл, ту баста
IV
Таңданғанды, өкінгенді, кейігенді білдіретін көңіл-күй одағайы. Ту, әттегене-ай!
V
ту сырты
– Адамның, үйдің т.б. сырт жағы, арқа тұсы