Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тұман
1. Жер бетіндегі су буымен, ыс, түтін, шаңның араласуынан қоюланған бұлыңғыр, бұлдыр ауа. Жерді тұман басты, тұман түсті. 2. ауыс. Жұмбақ, белгісіз; күңгірт. Қыз ойы әкеге тұман (Байтанаев). Тұман басты [түсті] – айналаны тұман қаптады, көрсетпеді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тұман


будет выглядеть так: Что такое тұман