тұмсық
1. Жан-жануарлардың бас мүшесінің алдыңғы жағы, мұрын. Бұғылар қарға тұмсықтарын тығып алған (Тоқтаров). 2. геогр. Тау етегінің, жонының айнала берісіндегі мүйіс немесе сүйірленген жағы, иіні. Көкшенің биік жонының батыс жақ тұмсығында Ақылбек қыстауы бар (С.Мұқанов). 3. Аяқ киімнің ұшы, бас жағы. Етігінің тұмсығы қайқайып кеткен. Тұмсығын бұзды – аузы-мұрнын қан қылды. Тұмсығын көтерді – тәкаппарлық істеді, асып-тасты. Тұмсығы тасқа тиді – жолы болмады, беті қайтты