Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тұнжырау
1. Аспанды бұлт торлау, қалың бұлт қаптау, жауарман болу. Күз күні тұнжырап , қабағын түйе түсті (Жолдасбеков). 2. ауыс. Қабақ ашпау, түнеру; қалың ойға бату. Тұнжырап отырған Итбайды қолтықтап алып кетті (С.Мұқанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тұнжырау


будет выглядеть так: Что такое тұнжырау