Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С [Т] У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
тұралау
1. Әбден шаршау, діңкелеу, болдыру. Қамысқа жетпей-ақ тұралап қалған (Есенжанов). 2. ауыс. Жоқшылықтың азабын көру; азып-тозу, жұтау. Доңыз жұтында қалың ел тұралап қалды (Ғ.Мүсірепов). Тұралатып кетті – кедейлендірді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тұралау


будет выглядеть так: Что такое тұралау