түбір
1. Ағаштың, өсімдіктің жерде тамырланып қалған түбі. Арқасын үйеңкінің түбіріне сүйеп, айналаға көз тастады (Жұмаділов). 2. Бір нәрсенің түп-тамыры, төркіні. Дау-жанжалдың түбірі сонда жатқанын жақсы біледі (С.Омаров). 3. лингв. Ары қарай бөлшектеуге келмейтін, бірнеше сөзге ортақ лексикалық мағынаны білдіретін сөздің негізгі бөлшегі, сөз. Түбірдің соңғы дыбысы