Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
түптеу
1. Өсімдіктің түбін топырақпен қомақтап көму. Жүгеріні түптеді. 2. Өсімдіктің тамырлануы, тамыр жаю. Күріш түптей бастады. 3. Затқа түп жасау, жамап-жасқау. Шелекті түптеп берейін (Әубәкіров). 4. ауыс. Бір нәрсені шегіне жеткізу, тереңдеп бару. Әуелі жаңағы сөзіңді түптеші (Нұрпейісов). Түптеп келгенде – турасын айтқанда, шынтуайтқа келгенде
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: түптеу


будет выглядеть так: Что такое түптеу