Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С [Т] У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
түртпектеу
1. Қайта-қайта турткілеу, шұқылау. Жолдасы түртпектеп үгіттей бастады ("Жетісу"). 2. ауыс. Оны-мұны жұмыс істеу, әрекеттену. Түртпектеп бірдемені жазып тұр. 3. ауыс. Шет-пұшпақтап сыр тарту, бірдемені білгісі келу. Түртпектеп сұрай бастады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: түртпектеу


будет выглядеть так: Что такое түртпектеу