түрту
1. Бір нәрсемен біреуді, бірдемені нұқу, шұқу. Оңайкүл иығынан түрткенде селт етті (Иманбеков). 2. ауыс. Еске сақтау үшін жазып алу. Анда-санда қағазына әлденені түртіп қояды (Шашкин). Түрт сайтан [шайтан] – бір бәле туса екен деп айтақтады, шоқ-шоқ деді