түтеу
1. Түтіннің бұрқырап шығуы; түтіндеу. Түтейді көкше түтін әлдеқайдан (Көшімов). 2. Қардың, желдің алай-түлей борауы. Түн ортасынан түтеген ақ боран басталып кетті (Қалиев). 3. ауыс. Ашудан булығу, түтігу. Деканның түтеген кескінінен екеуінің ренжіскенін аңғарды (Қабдолов). Түтесі шықты – быт-шыт болып жыртылды