түю
I1. Бір нәрсені келіге салып майдалау, ұнтақтау. Жүгеріні жібітеді де сонан соң түйеді (Әлішев). 2. ауыс. Қойып қалу, нұқу. Ол арқамнан түйіп жіберді (Ғ.Мүсірепов)
II
1. Шүберекке орап байлау. Туған жердің бір уыс топырағын анасы орамалға түйіп берген (Алтын масақ). 2. ауыс. Аңғару, байқау, білу. Қайтып келе жатқанда көкейіне бір ой түйген болатын (Исабаев)