Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С [Т] У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
тышқақ
1. Ішектің қабынып, ісініп бұзылуынан болатын іш ауруы. Жаман су тоқтының ішін бұзып, тышқаққа ұрындырады (Ермеков). 2. ауыс. Қолынан іс келмейтін нашар, қабілетсіз (адам). Қарауылдың жаман тышқағына бола сөз естірттің (Жүнісов). Тышқақ лағы жоқ – малдан жұрдай, тақыр кедей
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тышқақ


будет выглядеть так: Что такое тышқақ