Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тізгін
1. Аттың басын тежеу үшін жүгеннің ауыздық шығыршығына байланған шыжым қайыс. Аттың тізгінін тартты. 2. ауыс. Ерік, бостандық. Ақылға азырақ тізгін берейін (Тұлпар). 3. ауыс. Билік, басшылық. Өздері көп бола тұра тізгіндерін осы жексұрындарға неге беріп қояды екен (Жұмаділов). Тізгін бойы – тым қысқа, бір метр шамасында. Тізгінге жабысты – билікті өз қолына алуға тырысты. Тізгіндеп ұстады – өз еркіне жібермей тежеді. Тізгінін өз қолына алды – ерік өзіне тиді, билік алды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тізгін


будет выглядеть так: Что такое тізгін