Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тізелесу
1. Бір-біріне жақын кеп қатарласу, тізбектесу. Ерлі-зайыпты екеуі тізелесіп қатар отырып алған (Сыланов). 2. ауыс. Белгілі бір іс-әрекет жайында тіресу, егесу. Оразбайлардың керей, найман билерімен тізелесіп, қағысқанын тыңдап жүрген (М.Әуезов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: тізелесу


будет выглядеть так: Что такое тізелесу