тіс
1. Тамақ, жем жеуге немесе тістеп үзуге бейімделген ауыз қуысындағы сүйектер тізбегі. Тісі жоқ ауыз – тасы тозған диірмен (Мақал). 2. ауыс. Ауылшаруашылық сайманының, техникасының жер тырнайтын, жыртатын ұшы, өткір қыры. Тырманың тісі. Тіс жарды – тісі жаңадан шыға бастады. Тіс қаққан – а) әккі, қу; ә) есейген, ересек. Тісі батпады – батылы жетпеді. Тісін қайрады – өшікті, өштесті