Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
уыс
1. Қолдың саусақтарын жымдастыра бүккендегі алақан аясының іші. Алтыншаш бұлақтың мөлдіреген суын қос уысына толтырып алды (Айымбеков). 2. Уыс ішіндегі заттың көлемі. Бір уыс қуырған бидайды Қанат заматында-ақ тауысқан (Н.Серәлиев). Уысына алды (ұстады) – еркін билеп, өзіне баурап алды. Уысынан босатпады (шығармады) – еркіне жібермей қатал ұстады. Уысынан шықты (шығып кетті) – қолынан, билігінен кетті. Уысына түсті – қолына ілікті, қармағына ілінді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: уыс


будет выглядеть так: Что такое уыс