Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
уіл
1. Желдің, дыбыс шығарып, уілдей соғуы. Қыз ойын сырттағы боран уілі бөліп жіберді (Керімбаев). 2. Емшектегі баланың тілі шыққанға дейінгі уілдеген үні. Үнсіз үйді бөпенің уілі базарға айналдырды (Естаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: уіл


будет выглядеть так: Что такое уіл