Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шабақтау
1. Денедегі ісікті өткір пышақ ұшымен, бізбен немесе инемен шанышқылап іріңді, арам қанды шығару. 2. Ұйысқан жүнді, мақтаны сабаумен жайлап соғып, көпсіту. Ақ мақтаны шабақтап, бишілердей үйірілген (Д. Әбілев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шабақтау


будет выглядеть так: Что такое шабақтау