Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шаң-шұң
1. Шаң-шұң етіп шыңқылдаған қатты дыбыс, шу. Шаң-шұңнан тойдық. 2. ауыс. Ұрыс-керіс, жанжал, айтыс-тартыс. Үй-іші шаң-шұң болды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шаң-шұң


будет выглядеть так: Что такое шаң-шұң