Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шаңырақ
1. Киіз үйдің уықтарын біріктіріп, еңсесін көтеріп, тұтастырып ұстап тұратын дөңгелек шеңбер. Шаңырағы мен уығына күміс шаптырған. 2. ауыс. Әркімнің тұрған, туған үйі. Ол шаңыраққа ие, Асан бір шаңырақтан қалған. Шаңырақ салық(көне) – әр үйге түсетін алым. Алтын шаңырақ – Отан, туған жер. Қара шаңырақ – ата-баба тұрған үлкен үй. Үлкен шаңырақ – үлкен үй. Шаңырағы құлады – үй болудан қалды, түтіні сөнді. Шаңырағына ат [қобыз] ойнатты – от басының астаң-кестеңін шығарды, ойрандады. Шаңырағың биік болсын!(алғыс) – үй көтергенде, үй боп шыққанда айтылатын тілек. Шаңырағы ортасына түсті [шайқалды] – от басы ойран болды (азып тозды). Шаңырақ көтерді – үй болды, отау тікті. Шаңыраққа қара – қайда, кімнің үйінде отырғаныңды ұмытпа. Шаңырақ мүйіз – арбиған, үлкен мүйіз
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шаңырақ


будет выглядеть так: Что такое шаңырақ