шашу
I1. Бір затты жан-жаққа шашып жіберу, шашырату, төгу. Тауыққа жем шашты, су шашты. 2. Тарату, жаю, шығару. Үйдегі әңгімені сыртқа шашпай тыныш жүр (Жансүгіров). 3. ауыс. Бей-берекет жұмсау, ысырап қылу, зая кетіру. Ақшаны текке шашты. 4. Өзінен бірдеңені бөліп шығару. Күннің көзі жерге нұрын шашып тұр. Көзі от шашты – көзі жайнап кетті
II
Келін түскенде құрт, ірімшік, кәмпит шашу ырымы. Абайларға күле қарап тұрған қыздар шашуды теруге тап берісті (М.Әуезов)