Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч [Ш] Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
шәңкілдеу
1. Шәңк-шәңк ету, шәуілдеу, үру. Шәңкілдеп үрген ит. 2. ауыс. Шіңкілдеу, сарнау. Зағипа шәңкілдеп сөйлеп тұр (Р.Сәрсенбаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шәңкілдеу


будет выглядеть так: Что такое шәңкілдеу