Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шерту
1. Саусақпен тырс-тырс еткізу, тырсылдату. Қалқаш қарбызды балғадай саусақтарымен шертіп, қауынды иіскеп көрді (Асылбеков). 2. Домбыраны саусағымен шертіп ойнау, тарту. Баймағамбет бес жасынан домбыра тартуға әуестеніп, жап-жақсы шертетін болған (Сауытбеков). Сыр шертті – сырын айтты, мұң-шерін ақтарды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шерту


будет выглядеть так: Что такое шерту