шет
1. Бір нәрсенің шегі, ұшы, жиегі. Шетіне орамалдың түйдім сусар (Қаз. әндері). 2. Оңаша, жеке, оқшау, бөлек. Он қадам шетке шығып тұрды (Х.Есенжанов). Шет аймақ – алыс, жырақ жақ. Шет жүрді – оқшау, бөлек жүрді. Шетке шығару, шеттен келтіру – мемлекетаралық сауда операцмясы: шет елдерге товар шығарып сату; шет елдерден товар сатып алу. Шет көрді – жат санады, ұнатпады. Шет қақпай қылды [етті] – ішке тартпады, сыртқа тепті, сыртатты. Шет пұшпақ – шет жағасы. Шет пұшпақтап – аз-аздап, там-тұмдап, жағалатып