Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч [Ш] Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
шоңқаю
1. Шоқию. Арт жағын көтере алмай отырып қалу, шоңқию. Аяғы тайып шоңқайған күйінде қалды. 2. ауыс. Алданып қалу, жер соқтыру. Ол оны шоңқайып кетті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шоңқаю


будет выглядеть так: Что такое шоңқаю