Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шулығу
IТемір тату, дәмі қашу, дәмсіздену. Бір қазан ет қайнай-қайнай езіліп, сорпасы шулығып кетіпті (Дәуренбеков)
II
Ашыну, зарлау, сұңқылдау. Кенет букіл ауылды шулыға шыққан бір ащы дауыстар селт еткізді (С.Мұратбеков)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шулығу


будет выглядеть так: Что такое шулығу