Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч [Ш] Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
шұбалаңдау
1. Шұбатылу, суйретілу. Үстінде шұбалаңдаған қоңыр көйлегі бар (Сейфуллин). 2. Созалаңдау, ирелеңдеу. Дәулен орнынан шұбалаңдап көтерілді (Жаркенов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шұбалаңдау


будет выглядеть так: Что такое шұбалаңдау