шұбар
I1. Теңбіл-теңбіл түс, ала, ала-бажақ. Шұбар бие (жылан, көбелек, қоңыз). 2. Бетінде шешек ауруынан қалған дағы бар адам. Жылқының шұбары жүйрік болады. Адамның шұбары бүлік болады(Мақал). Іштен шыққан щұбар жылан – жаман болса да, өз баласы
II
Ара-арасында ойдым-ойдым жайылымы бар бұталы жер. Біздің елдің көшіп барып тоқтаған жері, шөлейтке өскен шұбар екен (Ғ.Мұстафин)