Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шұбырынды
IЕлінен, жерінен ауып шұбаған, шұбырған кезбе, босқын. Ақ табан шұбырынды, Алқа көл сұлама (Халық өлеңі)
II
1. Шұбаған, шұбырған. 2. Шиыр болған. Шұбырынды із (соқпақ, жол)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: шұбырынды


будет выглядеть так: Что такое шұбырынды